Een aantal jaren geleden dacht ik nog niet aan kinderen, laat  staan aan herbruikbare luiers.

En als het dan toch eens ter sprake kwam dan hoorde ik vaak zeggen “ niet aan beginnen, zoveel werk en dat is wel duur…” Een tweetal jaren geleden kwam ik echter iemand tegen die wel overtuigd was van het gebruik van herbruikbare luiers. Ze kon me inspireren en ze zette me aan tot nadenken over het al dan niet gebruiken van herbruikbare luiers. Maar er was nog steeds geen sprake van een baby…

Zwanger ….

Vorig jaar werd ik zwanger… Geen seconde hebben we toen getwijfeld over het gebruiken van herbruikbare luiers.  Wij wilden vooral herbruikbare luiers gebruiken omdat we dan minder afval zouden produceren. Het is niet dat we hier op alles letten, dat we volledig ecologisch verantwoord leven maar we doen ons best… en het gebruiken van herbruikbare luiers leek ons haalbaar en zinvol.

Het financiële aspect speelde niet mee. Pas tijdens een infosessie had ik door dat het voordeliger is met herbruikbare luiers.

Nadat de beslissing was gevallen voor het gebruik van herbruikbare luiers, kwam voor mij de zwaarste maar ook leukste taak… het kiezen van de luiers en alles wat erbij hoort. Ik was ervan overtuigd dat De Luierhoek me hierbij kon helpen en schreef  me in voor een sessie.

Er kwam heel veel info op me af maar het was duidelijk en eerlijk. Ik wist op het einde van de sessie duidelijk wat ik wou en wat ik niet wou. Het enige dat ik moeilijk vond was het kiezen van de kleuren :-)

Tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap kreeg ik de luiers… zalig moment. Nooit gedacht dat ik zo vrolijk zou worden van een stapel luiers (misschien waren het hormonen …).  Ik heb ze met fierheid aan iedereen getoond die ze wou zien en uitgelegd hoe het zat. En ik kreeg positieve reacties.

 

Even voorwassen ….

Ik vond het wassen van de luiers wel spannend de eerste keer. Weet u… ik ben helemaal geen krak in het wassen (lees: er komen soms andere dingen uit de wasmachine dan dat ze erin gingen). Maar door het lezen van het wasadvies op de website van De Luierhoek is het me gelukt. Het duurt even alvorens je alles 3 à 4 keer hebt gewassen maar dit maakt allemaal deel uit van het proces. Ik werd ook gewoon vrolijk als ik de rij gekleurde luiers aan de wasdraad zag hangen (nog steeds).

…. en toen zijn we gestart

En dan… de eerste luier aandoen… helemaal verkocht aan  het principe. Onze vuilzakken verminderden weer  en het gaf een goed gevoel om niet telkens een luier in de vuilbak te gooien.  Ik vind het ook leuk dat onze meid steeds een kleurrijke poep  heeft. Maar dat is persoonlijk :-)

Wij zijn gestart op 6 weken. Ik vond dit een goed moment. Het is ons eerste kindje, dus we moesten nog wennen aanalles.  In het begin gooiden we veel wegwerpuiers in de vuilbak omdat we nog niet goed wisten hoe haar ‘stoelgangritme’ was. Na 6 weken hadden we het door. Op deze manier beperk je het aantal luiers. Nu komen we meestal toe met 6 à 7 luiers per dag. Ik heb er 24 aangeschaft dus dat is dan wassen op de vierde dag. Uit ervaring merk ik wel dat 2 luiers extra ideaal zou zijn. Want meestal moet ik op de wasdag 1 a 2 herbruikbare luiers gebruiken.

Het wassen van de luiers neemt weinig tijd in beslag. Ik spoel ze eerst even voor en dan was ik ze. Daarna hang ik ze op en als het nodig is, steek ik ze nog een kwartiertje in droogkast.

Ik vind het praktisch om er op voorhand een inlegvliesje in te leggen. Als ik geen tijd heb gehad is het gewoon rechtstreeks uit de wasmand en dat lukt ook goed.

Ik heb gekozen voor totsbots bambelooze stretch en een paar lulu nature . Van beiden ben ik heel tevreden. Ik heb voor deze luiers gekozen omdat ze zeer zacht zijn, heel goed zijn voor de gevoelige billetjes en het zijn leuke kleurtjes bij de totsbots.

De overbroekjes zijn van totsbots (zitten zeer slank, is wel geen meegroei dus duurder in aankoop), bumgenius met drukknopen (is een meegroeibroekje, sluiten heel goed aan, bij kleine baby’s is het pakje iets groter doordat je het moet verkleinen) en een popolini (sluit heel goed aan en gebruik ik ‘s nachts omdat ze vrij hoog zitten en een beetje stug zijn, deze met het streepjesmotief).

Ik heb nog geen spijt gehad van het gebruiken van herbruikbare luiers. Ik heb het wel even moeilijk gehad met de omvang van zo een luier en overbroekje. Dit is gewoon groter dan een gewone luier. Hierdoor pasten bepaalde kleertjes al vrij vlug niet meer omdat de luier groter was van omvang. Ik heb dus iets sneller afscheid moeten nemen van haar maatje 50-56 … Zijn het de hormonen? Ik weet het niet maar ik vond dit toch wel een moeilijk moment. Even dacht ik om wegwerpluiers te gebruiken als ik bepaalde kleertjes wou aandoen. Maar deze gedachte verdween snel en ging in tegen ons keuze voor herbruikbare luiers. Het positieve eraan is dat ik nieuwe kleertjes mocht kopen… en het waren solden. Ik let er bij het kopen van broekjes wel op dat ik geen smalle modellen koop zodat alles er mooi in kan. En de overbroekjes van totsbots zitten volgens mij slanker. Ik merk ook wel dat het pakje luier kleiner wordt naarmate je baby groeit (omdat je niet meer moet verkleinen). Dus problem solved.

En zoals al nieuwe dingen… moet je het leren. In het begin deden we de luiers niet strak genoeg aan (waardoor we lekken hadden), vergat ik wel eens het overbroekje , heb ik ’s nachts al een paar keer de volgorde fout gedaan (eerst luier dan body en dan overbroekje). Maar geen onoverkomelijke problemen.

Ik moet zelfs zeggen dat we bij de herbruikbare luiers beduidend minder tot geen ongelukjes meer hebben. Alles blijft mooi binnen de luier. Bij de wegwerpluiers moesten we ons dochter meermaals wassen omdat de stoelgang overal zat.

Bij daguitstapjes doe ik meestal herbruikbare luiers mee. Al durf ik soms ook wel eens wegwerpluiers mee te nemen, zoals bij een dagje shoppen. Het hangt een beetje af van de soort uitstap. Op reis gaan we wegwerpluiers gebruiken omdat ik niet weet of er wasmachine/droogkast/wasdraad is  en ik het niet zie zitten om dan te wassen.

Moraal van het verhaal?

Wij zijn alleszins overtuigd van het gebruik van herbruikbare luiers.  En kunnen het aan iedereen aanraden.

Lien, mama van Mona