6 weken. Mocht je mij vragen wanneer ik bij Manon gestart ben met herbruikbare luiertjes, ziedaar mijn antwoord: na 6 weken. Ik heb het al enkele weken eerder geprobeerd, maar het was niet echt een succes. Nu is het wel zo dat wij relatief kleine en fijne kindjes op de wereld zetten en ze bij de geboorte iets meer dan 3 kg woog. Als ik dan na 3 a 4 weken de eerste luier bovenhaalde bleek die voor haar toch zeer groot te zijn. En van dat smal figuurtje was niets meer te zien onder de lende, eens ze die luier aan had. Nu is het ook nog rond, maar minder en tenslotte, wie kijkt ernaar?
Nu zal ze ongeveer 4 kg wegen en dat lijkt me geschikt. Wat me ook een rol lijkt te spelen is de maat van de kleertjes. Die eerst kleertjes, maat 50, zijn zo smal dat daar niet echt een luiertje in past, hoe klein de maat ook. Nu draagt ze maat 56.
Manon start nu met de kleinste maat van bamboozle stretch. Heel handig daaraan is dat je die nog een klein beetje kan verkleinen dmw van de drukknopjes, zonder dat ze echt dikker worden. De strikluier, past altijd en is nog relatief slanken ook, de bumGenius AIO small past super en bumGenius one size ligt klaar. Ook die laatste kan redelijk smal gemaakt worden met de kleinste maat inlegger.
Nu dat ze als proefkonijn bezig is, zal je ook zien dat de overbroekjes van PoPoLoNi ook in maat ’S’ te verkrijgen zijn. Ik vind het toch fijn dat de omvang niet nog groter wordt gemaakt door een te groot broekje. Voor die eerste weken moet je er niet té veel van kopen en ik denk er nog wel even mee verder te kunnen want zo klein zijn ze ook weer niet. En zó snel als nu gaat Manon ook niet blijven groeien. Hoewel, dat laatste verbaast toch weer steeds.
In ieder geval, ik ben wel tevreden dat we kunnen starten. Ik ben er dit keer opnieuw van verschoten hoeveel afval zo een kleintje kan produceren met miniluiertjes. En de aankoop van nieuwe wegwerpluiers is ook niet gratis, dan geef ik liever geld aan een extra overbroekje, maat ‘S’.
