Sara kwam twee jaar geleden met de vraag naar wasbare luiers voor de nacht. Ze gebruikte overdag en ‘s nachts wegwerpluiers, maar ‘s nachts lekten deze steeds.
Het beviel haar zo goed, dat ze kort nadien ook overdag overgeschakeld is naar wasbare luiers.
Het is zo fijn dat mensen overtuigd geraken van wasbaar, louter door het gebruik ervan. Het is helemaal geen ideologische keuze, het is eerder kwestie van het eens te gebruiken.
Daarom is het zo leuk dat ze haar luierverhaal neerschreef.
Sara, bedankt. En aan iedereen: enjoy!
Ik wil graag mijn verhaal en ervaringen met herbruikbare luiers even delen. Vooral met ouders die twijfelen of het wel iets voor hen is of die bang zijn voor het “extra” werk.
Tijdens mijn zwangerschap zocht ik een en ander op over herbruikbare luiers en ik zag heel wat lovende reacties, maar evenveel reacties als “ik ben wel ecologisch, maar daar begin ik echt niet aan. Luiers wassen zie ik echt niet zitten”. Dus besloot ik ook er niet aan te beginnen. Het leek mij dan ook veel te veel werk. We startten met gewone wegwerpluiers. In het ziekenhuis liggen die trouwens ook al klaar, samen met de vochtige doekjes en de zalfjes voor een geïrriteerd huidje. De uitslagjes horen immers ook bij de babytijd, dachten we.
Wanneer onze zoon zo rond negen maanden echter op z’n buik begon te slapen, hadden we met wegwerpluiers ELKE nacht lekken. Hij werd vaak vroeg wakker, kletsnat. Ik probeerde 5 verschillende merken, ook die die reclame maken met “12 uur droge billetjes”. Niet dus. Blijkbaar zijn de meeste luiers niet echt gemaakt voor buikslapers. Ik ging uiteindelijk op zoek via internet naar tips en kwam opnieuw bij wasbare luiers terecht. Bij wasbare nachtluiers kan je extra vulling stoppen in de voorzijde van de luier. Het leek mij het proberen waard: of ik nu het hele beddengoed, pyama, slaapzak, … moest wassen of één nachtluier: zo erg kon het niet zijn, toch?
Dus we probeerden het. Ik kreeg supergoed advies van Catty en we kozen een nachtluier, Lulu Dodo Nature. Wat bleek? Tegen ‘s ochtends was onze zoons huid veel minder geïrriteerd. Ervoor moesten we zalfjes smeren tegen de ochtend. Nu niet. Het probleem was wel dat de irritatie tegen ‘s avonds terug was. Overdag gebruikten we immers nog wegwerpluiers. Ik kon niet zomaar overschakelen: Emiel gaat naar de onthaalmoeder gedurende de week en zij moest het ook zien zitten. Ik stelde haar voor het te proberen en dat zag ze zitten. Ik bestelde een aantal luiers en vanaf de eerste dag was de onthaalmoeder laaiend enthousiast. Ze zag dat het voor Emiel veel beter is en ze vindt de luiers ook aangenamer. Ze begrijpt trouwens niet waarom niemand het haar eerder vroeg.
We stapten dus over op wasbare luiers. En is dat nu zoveel werk? Bijlange niet. Of je je luiervuilbak leegmaakt en de luiers bij het restafval stopt of in de wasmachine, dat maakt echt geen verschil. De luiers moeten wel uitgehangen en opgevouwen worden, maar dat is echt geen groot werk. Mijn man heeft er zijn routine van gemaakt dat gewoon voor de tv te doen. Wij maken de luiers na het wassen al gebruiksklaar: inlegger erin en mooi opvouwen. Een geweldig nevenverschijnsel is ook dat de vuilzakken véél minder moeten buitengezet worden. Dus heeft mijn man ook meer tijd om rustig tv te kijken :-).
Onze zoon werd zindelijk op twee jaar, wat vrij snel is. Of dat iets met de herbruikbare luiers te maken heeft, laat ik in het midden, maar hij was op drie dagen zindelijk.
Voor ons hebben de wasbare luiers echt wel hun voordelen getoond en hopelijk kunnen we met ons verhaal andere ouders overtuigen de mogelijkheid niet zomaar aan de kant te schuiven :-). We verwachten nu ons tweede kindje en ook bij hem/haar zijn wij vast van plan wasbare luiers te gebruiken. Van bij het begin, deze keer :-).
Sara
